پزشک دهکده

عوارض و درمان های پرازوسین

(به انگلیسی:PRAZOSIN)

رده درمانی:داروهای کاهنده فشارخون آلفا بلوکر

اشکال دارویی:قرص

پرازوسین چه خصوصیاتی دارد ؟

مقدار و نحوه مصرف:

مقدار مصرف هر دارو را پزشک تعیین می کند ولی مقدار مصرف معمول دارو به قرار زیر است

 

  

درمان فشار خون بالا:

 

ابتدا 1 میلیگرم ، دو تا سه بار در روز مصرف شود، سپس میزان مصرف آهسته افزایش یابد. مقدار مصرف معمول دارو، 20 میلیگرم در روز به صورت در دوزهای منقسم است.

درمان بزرگی خوشخیم پروستات:

ابتدا 1 میلیگرم ، دو بار در رو“در صورتی که برای مدت طولانی مصرف دارو قطع شده باشد، دارو مجدداً با دوز آغازین شروع شود.”

فارماکوکینتیک پرازوسین

این دارو از مجرای گوارش به خوبی جذب می شود. متابولیسم آن احتمالاً کبدی است. نیمه عمر دارو 3-2 ساعت است که در نارسایی احتقانی قلب، ممکن است به بیش از دو برابر برسد. اثر کاهنده فشار خون پس از یک نوبت مصرف دارو، طی دو ساعت و در نارسایی احتقانی قلب، خیلی سریع ظاهر می شود. زمان لازم برای رسیدن به اوج غلظت این دارو 3-1 ساعت است. زمان لازم برای رسیدن به اوج اثر کاهنده فشار خون پس از مصرف مقدار واحد 4-2 ساعت است. در نارسایی احتقانی قلب، این زمان یک ساعت است. این دارو عمدتاً از طریق صفرا و مدفوع دفع می شود.

 

مکانیسم اثر:

پرازوسین یک داروی مسدودکننده گیرنده آلفا آدرنرژیک پس سیناپسی است که موجب انبساط عروق و کاهش مقاومت محیطی می شود،ولی به طور کلی اثر کمی بر روی برون ده قلبی دارد. این دارو در نارسایی احتقانی قلب ،با کاهش مقاومت سیستمیک ،کاهش پیش بار و پس بار و در نتیجه بهبود برون ده قلب عمل می نماید.

مصرف پرازوسین در بارداری

FDA طبقه بندی:C.

مصرف در شیردهی

مقادیر ناچیزی در شیر ترشح می شود بنابراین توصیه نمی شود.

موارد منع مصرف و احتیاط

پرازوسین در نارسایی قلب ناشی از انسداد مکانیکی (از جمله تنگی آیورت) نباید مصرف شود. ‏

تداخل های دارویی پرازوسین

اثر کاهنده فشارخون پرازوسین ممکن است در صورت مصرف همزمان با داروهای ضد درد و ضد التهاب غیر استروئیدی ، بخصوص ایندومتاسین ،استروژن ها یا داروهای مقلد سمپاتیک کاهش یابد. مصرف همزمان پرازوسین بادوپامین ممکن است

 

موجب خنثی شدن اثردوپامین در ایجاد انقباض عروق محیطی شود. مصرف همزمان افدرین با این داروممکن است موجب کاهش اثر افدرین درافزایش فشارخون شود.

 

اثر بر آزمایشهای تشخیصی

 

پرازوسین نتایج آزمونهای تشخیصی فئوکروموسیتوم را تغییر داده و موجب افزایش غلظت ادراری متابولیت نوراپی نفرین و اسید وانیلیل مندلیک می شود. ممکن است کاهش گذرای تعداد گلبولهای سفید و افزایش غلظت سرمی اسید اوریک و ازت اوره خون (BUN) نیز بروز کند. ممکن است باعث افزایش آنزیم های کبدی شود.

 

تظاهرات بالینی:کمی فشار خون، خواب آلودگی.

درمان:محتویات معده را می توان با ایجاد استفراغ یا شستشوی معده تخلیه و برای کاهش جذب دارو، ذغال فعال تجویز کرد. سایر اقدامات درمانی معمولاً جنبه علامتی و حمایتی دارند. پرازوسین قابل دیالیز نیست.

عوارض جانبی مصرف دارو

عوارض معمول مصرف این دارو عبارتند از سردرد، سرگیجه و حالت غش بخصوص در هنگام سرپا ایستادن. از دیگر عوارض مصرف این دارو می توان به ارتعاش بدن، تهوع، خواب آلودگی ، خشکی بینی، اختلال در بینایی و تورم زانوها اشاره نمود. در صورت بروز این عوارض تحت مراقبت قرار بگیرید.

مصرف دارو برای زنان حامله :چون مفید بودن این دارو برای مصرف در دوران حاملگی به اثبات نرسیده است لذا بهتراست با پزشک مشورت گردد.

مصرف دارو برای زنان شیرده :چون مفید بودن دارو برای اینگونه زنان ثابت نشده است لذا بهتر است با پزشک مشورت گردد.

مصرف دارو برای بچه ها و اطفال :مجاز نمی باشد. و توصیه نمی گردد.

مصرف دارو برای افراد بالای 60 سال :اشکالی ندارد.

مصرف در افراد بالای 60 سال :چون این دارو می تواند موجب سرگیجه، پریشانی حواس و خواب آلودگی گردد لذا کلیه رانندگان و افرادی که کارهای پرمخاطره انجام می دهند باید هنگام مصرف این دارو از فعالیت های مربوطه دست بکشند.

هشدار ها پرازوسین

1- این دارو در بیماران مبتلا به بیماری های شدید قلبی باید با احتیاط فراوان مصرف شود.

2- اولین مقدار مصرف دارو، ممکن است سبب کلاپس ناشی از کاهش فشار خون شود.

3- در طول درمان نارسایی احتقانی قلب، ممکن است نسبت به اثر پرازوسین تحمل ایجاد شود.

4- اندازه گیری فشار خون در فواصل منظم طی مصرف دارو، ضرورت دارد.

5- مقدار مصرف دارو باید بر اساس پاسخ فشار خون و نیاز هر بیمار تنظیم شود.

ملاحظات اختصاصی

علاوه بر ملاحظات مربوط به تمامی داروهای مهار کننده آلفا ـ آدرنرژیک، رعایت موارد زیر نیز توصیه می شود:

سنکوپ بر اثر مصرف نوبت اول (سرگیجه، منگی و سنکوپ) ممکن است طی 1-0.5 ساعت بعد از مصرف مقدار اولیه بروز کند. اگر مقدار مصرف اولیه بیش از 2 میلی گرم باشد، ممکن است این عارضه شدید باشد و با کاهش هوشیاری همراه شود. این عارضه گذرا است و ممکن است با مصرف دارو به هنگام خواب کاهش یابد. این عارضه در بیماریهای همراه با تب شایع تر است و در صورت کمی سدیم خون تشدید می شود. مقدار مصرف باید به طور تدریجی افزایش یابد و در صورت بروز سرگیجه، بیمار باید دراز بکشد یا بنشیند.

اثر پرازوسین بر فشار خون دیاستولیک بارزتر است.

پرازوسین برای درمان اسپاسم عروق ناشی از سندرم رینود به کار رفته است. همچنین، این دارو همراه با داروهای مدر و گلیکوزیدهای قلبی برای درمان نارسایی احتقانی قلب، کنترل علائم و نشانه های فئوکروموسیتوم قبل از جراحی و درمان ایسکمی محیطی ناشی از ارگوتامین تجویز شده است.

نکات قابل توصیه به بیمار

دارو را طبق دستور پزشک مصرف کنید. حتی در صورت احساس بهبودی، مصرف دارو را ادامه دهید. از قطع ناگهانی دارو خودداری کنید، زیرا زیادی واجهشی و شدید فشار خون ممکن است بروز کند. در صورت بروز کسالت یا هرگونه عوارض جانبی غیر عادی به پزشک مراجعه کنید.

از انجام فعالیتهای خطرناکی که نیاز به هوشیاری دارند، تا زمان بروز تحمل نسبت به اثرات تسکین بخش، خواب آلودگی و سایر عوارض CNS دارو ، خودداری کنید. برای کاهش بروز افت فشار خون در حالت ایستاده ، از تغییر ناگهانی وضعیت خود خودداری نمایید. مصرف تکه های یخ، شکلات یا آدامس، خشکی دهان را برطرف می کند.

قبل از مصرف داروهای سرماخوردگی بدون نسخه با پزشک تماس بگیرید.

مصرف در سالمندان:بیماران سالخورده ممکن است نسبت به اثرات کاهنده فشار خون این دارو حساس تر باشند و به دلیل تغییر در متابولیسم دارو به مقادیر کمتری از این دارو نیاز داشته باشند.

مصرف در کودکان:بی ضرری و اثر بخشی مصرف این دارو در کودکان ثابت نشده است. منافع دارو در مقابل مضرات آن باید سنجیده شود.

منبع : hamechitamam.blogsky